meer dan ik durf te dromen

Lieve lezers,

Het boek wordt nu al enkele weken verdeeld,
de vele fijne reacties, de mooie dingen die het met mensen doet.
Bedankt voor jullie terugkoppelingen.
En bovenal dankjewel om met zoveel respect met mijn verhaal
op weg te gaan <3

Eergisteren kreeg ik een mail van ‘de heks in het boek’ m’n stiefmoeder.
Ik moest het even laten bezinken…  ze had net mijn boek uitgelezen

Na 25 jaar ontkende ze eindelijk niet langer en zei ze:

‘Ingrid ik vraag om vergiffenis voor de erge dingen die ik jou en jouw broer heb aan gedaan. Ik heb heel je boek gelezen.
Kunnen we aub samen komen om te praten.’

Ik kan niet ingaan op haar vraag om af te spreken,
maar ik kan haar eindelijk vergeven en loslaten.
De volgende tekst is wat ik als antwoord gaf.

Ik kan niet begrijpen ‘als je zelf zo veel hebt mee gemaakt’ dat je zulke vreselijke handelingen met kinderen doet en ze verplicht dingen te doen. Lucienne ik kan niet begrijpen dat jij dit kon doen. Ik heb vreselijke dingen mee gemaakt maar mijn drie kinderen zijn dankbaar dat ik met hen niet heb gedaan wat jij deed… Godzijdank
Ik hoop dat je ooit begrijpt dat enkel jij verantwoordelijk bent voor de daden die je hebt gesteld en dat het niet iemand anders zijn schuld is. Dan pas besef je echt wat je deed, voorlopig lees ik vooral dat je jouw dingen goedpraat door de dingen die anderen met je deden…

Ik ben misbruikt, mishandeld, vernederd, opgesloten en zoveel meer en toch heb ik mijn kinderen een andere toekomst gegeven. Ik ben trots dat ik het beter kan doen en hoop dat jij kan leven met wat je hebt gedaan. Jouw gedrag valt in niets goed te praten maar ik aanvaard je excuses omdat ik verder moet met mijn leven. Verder met het besef welke jeugd mezelf werd ontnomen omdat je hetzelfde als jouw moeder deed.

Ik vind het erg triest.

Zoek vergeving in je geloof en met goede daden naar mensen toe die nu rondom je zijn en probeer zo alsnog een beter persoon te worden. Begrijp dat ik als ‘liefhebbende moeder’ onmogelijk kan begrijpen hoe je zoiets hebt kunnen doen; die keuze heb je elke dag opnieuw gemaakt. Mijn kinderen hebben mogen ervaren hoe moeilijk het verwerken was van het onmenselijke dat je deed. Nu is het aan jou om de gevolgen te dragen van de keuzes die je hebt gemaakt. Wat je fout deed kan je goedmaken door goed te zijn voor anderen en zo goed mogelijk hiermee om te gaan…

Weet dat enkel jij verantwoordelijk bent voor wat je met ons deed net zoals ik verantwoordelijk ben voor wat ik voor en met mijn kinderen doe. Ik heb wel andere keuzes gemaakt dus kon jij dit ook. Jouw verleden mag nooit goedpraten wat je met ons deed; dat heb ik geleerd doordat ik zelf moeder werd

Ingrid

Er viel een last van m’n schouders bij de woorden ‘het spijt me’
Dit is het laatste wat ik had verwacht tijdens het schrijven van dit boek
Fantastisch gevoel, een vorm van verlossing of bevrijding als je het zo noemen kan <3

Ingrid(je)

Een Recensie van afgelopen week.

Hey Ingridje
ik heb je boek helemaal uitgelezen en kan moeilijk uitleggen wat ik allemaal voel… ik bewonder alleszins je vechtlust die je je hele leven hebt gehad waardoor je nu toch wel eindelijk gelukkig bent en je hebt kunnen omringen met een aantal mensen die je vriendschap echt waard zijn. Een dikke proficiat met je boek en ik hoop net als jij dat mensen die dit lezen inderdaad eens bij zichzelf stilstaan en kritisch zijn over en voor zichzelf. Ik kan gerust zeggen dat mijn leven er misschien ook wel perfect uitzag …zowel in mijn jeugd als toen ik nog was getrouwd maar ik heb ook heel wat te verduren gehad. Vooral emotioneel…

Het is een klein stukje dat ik hier deel omdat ik het zo bijzonder en mooi vind. Het zegt meer dan ik had durven dromen 🙂
Alvast bedankt lieve K. <3

Het boek

Maandag zijn de boeken eindelijk in onze handen; een kwestbaar meisje dat opgroeide met vreselijke ouders, uitsluiting en pesterijen en de vele hiaten in de hulpverlening… ook in het volwassen leven werd de realiteit een bittere pil en toch… eens de focus verlegd werd naar de positieve dingen veranderde alles voor mij ? veel leesplezier en fijn weekend
Ingrid(je)

Voorwoord

Een boek waarin de schrijver (ik) vooral zichzelf tegenkomt.
Het zit vol confrontaties, gedragspatronen die moeilijk te doorprikken zijn.
Maar bovenal is het een begin van een lang verwerkingsproces.
Waarin ik de lezer meeneem op een pad vol kronkels.
Een pad dat niet makkelijk werd, maar daarom niet minder mooi.
Een pad waarvan ik besef dat de draaglast te groot werd en ik hulp nodig zou hebben.
Tijdens dit verwerkingsproces schrijf ik dit boek.

Hopende jullie mee te nemen in een verhaal waarin wij mensen meer begrip krijgen voor elkaar en elkanders verschillen.

De verdeling van dit boek start begin december officieel;
bestellen, lezen en je mening delen 😉
Als je deze link kan verspreiden dan doe je me nog een groter plezier <3
Hoe meer mensen ik bereik des te groter de impact van dit boek kan zijn.
Dankjewel
Liefs
Ingrid(je)

Motivatie

Mijn droom

Een boek, dat ik zo graag wou schrijven toen ik 20 werd.
‘Mijn jeugd, mijn leerschool’ was de titel destijds.
Het boek zou enkel gaan over de vele tragedies
en zou veel te zwaar voor de lezer zijn geweest.
Het was een goed idee om het nog eens evenveel jaren te laten liggen.
Op 10 oktober 2016 begon ik het te herschrijven.
Al maanden was ik bezig met welke inhoud ik het boek zou gaan geven.

Een boek dat gaat over de hiaten binnen de hulpverlening.
Ik bewonder de volhouders onder ons. Ik kon niet meer meedraaien.
De hulpverlening draait in vele opzichten vierkant en
niet enkel voor kwetsbare gezinnen… ook voor werknemers is het erg frustrerend…
Een boek ter ere van vele kinderen, die nog steeds in mensonwaardige situaties opgroeien.
Ter ere van mijn pleegfamilie.

Zonder hen stond ik vandaag niet waar ik sta.

Ik hoop jullie mee te nemen op een moeilijke weg,
die ook ontzettend prachtig is.

Liefs
Ingridje