Ook in deze tijden zijn vele meldingen vermoedens en daar gebeurd weinig mee…
Bewijzen zijn er pas als er bijvoorbeeld een maagdenvlies brak, of gebroken botten of een hersenbeschadiging… dagelijkse tirannie, geroep en gebrul, agressie enz… buren, school, of een huisarts die getuigt… dat volstaat al 40 jaar niet….
Mensen die in de sector werken maar er thuis niet in slagen liefdevol te zijn met en voor hun kinderen… omdat we nog steeds gedogen.
een berichtje van een dochter van een kleuterjuf, van een arts of zelfs een psycholoog… Het kan allemaal nog steeds vandaag….
Ja ook vandaag faalt het systeem nog steeds, het gaat al lang niet meer over kansarmen…
Zijn wij mensen echt zo egoïstisch dat we kinderen aan hun lot overlaten die niet voor zichzelf kunnen opkomen? <3
